Mundu osoko leku askotan hazten den arren, bere istorioa Siberian hasten da, non bertako xamanek perretxikoak erritualetan eta sendatzeko helburuetarako erabiltzen zituzten. Amanita Muscaria Ipar Europan, Kanadan eta Asiako eta Ekialde Hurbileko zati batzuetan ere erabiltzen zen.
Amanita Muscaria pozoitsutzat hartzen da muskarina duelako, hortik datorkio izena. Substantzia hau perretxikoen propietate psikoaktiboen arduraduna da. Egunean gramo erdi perretxiko lehorren dosi oso baxuetan (Microdosing), Amanita Muscaria antsietatea eta estresa arintzeko erabil daiteke. 6-7 gramo perretxiko lehorren (gutxi gorabehera) dosi ertainak normalean nekea (lurtzeraino), giharretako erlaxazioa eta lasaitasun eta euforia sentsazioa eragiten ditu. Eta, azkenik, 20-30 gramo perretxiko lehorren (gutxi gorabehera) dosi oso handiak irenteak efektu eta esperientzia oso indartsuak eragingo ditu.
